Reisje door Koerdistan

We hebben vandaag een ochtend programma voordat we vertrekken richting de grote plaats Sanadaj.

Het ochtend programma staat uit een trip naar Takht-e Saleimon. Dit zijn ruïnes uit de 5e eeuw.
Het was het centrum van het Zaotrinisme, een oud geloof voordat de islam in de regio werd geïntroduceerd.
Dit geloof was gebaseerd op wind, water, aarde en vuur.
In het midden van de opgraving ligt een enorm kratermeer met water.
Van de vuurtempel is echter niet veel bewaard gebleven.
De wind is echter wel te voelen en overal om ons heen ligt genoeg aarde.
Het klopt dus nog steeds.

Voor het eerst hebben we het een beetje koud in Iran, waarschijnlijk is dit ook gelijk de laatste keer dat we het koud zullen hebben.

De naam Soleiman komt trouwens niet uit de tijd van de bijbel en heeft niets te maken met koning Saloman.
De naam is verzonnen toen de Arabieren Persië binnen vielen.
De Arabieren wilde het Zaotrinisme uitroeien en doordat het nu een bijbelse naam had lieten ze het staan.

Na deze site gezien te hebben rijden we 2 kilometer door naar de gevangenis van Salomon.
Deze is 94 meter hoog en gebouwd in een vulkaan.
We besluiten hem te beklimmen om van het uizicht en vooral de diepte te genieten. De berg werd gebruikt om gevangenen in te stoppen.
Deze werden aan een touw naar beneden gelaten om er vervolgens nooit meer uit te kunnen komen.

Als iedereen weer beneden is gaan we terug naar Tekab.
We maken onderweg een niet verwachtte stop bij een klein dorp.
Als we door het dorp lopen is het duidelijk dat deze mensen nog nooit westerlingen geizen hebben. Het hele dorp loopt uit en wil op de foto. Van jong tot heel erg oud.
Ze staan als ware fotomodellen voor onze camera’s en vinden het prachtig om zichzelf terug te zien.

We lunchen in Tekab en gaan dan door de bergen naar Sanandaj, waar we rond 6e aankomen.
Eenmaal in het hotel aangekomen vallen we in slaap om pas laat weer wakker te worden.
We moeten in deze stad intekenen dat we er zijn, het moet niet geheel veilig zijn ’s avonds.
Het blijkt echter al kwart voor 10 te zijn, terwijl we om 10uur binnen moeten zijn.

We vullen even snel de lijst in en wandelen nog even het dak op om van het uitzicht over de stad te genieten.
De Koerdische stad met vooral Turken en Irakezen ligt prachtig tussen de bergen.
Tom zit nog even op het dak vast omdat de deur is dichtgevallen maar is ruim op tijd terug om weer verder te gaan met een tukkie doen.

Na één week vooral in de bus gezeten te hebben zijn wij en een groot gedeelte van de groep aardig kapot.