Esfahan
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Kim en Tom
05 Augustus 2009 | Iran, Eşfahān
Vandaag lopen we rond half 9 Esfahan in.
Op naar het grote plein, daar gaan we eerst naar de grote Imammoskee.
Deze blijkt geweldig groot te zijn en alles is bedekt met blauwe steen.
Op het binnenplein zie je alle gedeeltes van de moskee. Het is geweldig om om je heen te kijken.
We zijn pas rond 10e klaar met de moskee en zijn dan ook in de Zuid-Zwan geweest, onder de grote koepel.
Daar ligt een steen precies in het midden en als je daar op stampt hoor je door de geweldige acoustiek zeven keer het geluid terug.
Om half 11 zijn we bij de tapijten zaak van een vriend van Nariman.
We hebben hier met z’n alle afgesproken omdat we toeristen zijn en daardoor verplicht zijn om een uur samen met een gids door de stad te gaan.
Ze neemt ons mee naar het Ali Qaph Palace.
Het paleis dat zich ook bevind op het Imamplein.
Het paleis werd neergezet door Shah Abbas die het gebruikte om uit te kijken over het plein als er bijvoorbeeld polowedstrijden waren.
Op het enorme balkon van het paleis hebben we een mooi uitzicht over het plein.
Er blijkt zelfs een soort bad in het balkon te zitten.
Veel van de 52 kamers kunnen we niet zien, alleen de muziekkamer is open voor publiek.
Eenmaal klaar in het paleis gaan we naar de overkant, naar de Seikh Lotfollah moskee.
Deze moskee werd gebruikt door de Shah, het was zijn privé moskee.
Ook hier is alles weer blauw met fijne tegeltjes.
De weg naar de koepel is prachtig verlicht.
In de koepel zelf is ook alles weer versierd met blauwe tegeltjes en het plafond is ook prachtig.
Ze hebben in de koepel een gedeelte geschilderd zodat de mensen altijd weten waar Mekka ligt.
Rond 12e wandelen we naar de winkel van Hoessein, waar we thee krijgen tot we erbij neervallen.
We krijgen eerst een uitleg over allerlei soorten tapijten.
Ook mogen we zijn internet gebruiken en hebben we allerlei gesprekken met Hoessein over van alles en nog wat.
Van de presidentsverkiezingen tot het geloof.
Twee uur laten lopen we richting de sandwichbar om wat te gaan eten. Ook hier worden we weer aangesproken door mensen die daar aan het eten zijn.
Om 3 uur begint onze siësta, het zal wel weer wennen worden als we thuis zijn.
Na 3 uur bad en bed staan we weer buiten voor een wandeling langs de 3 bruggen van Esfahan.
We beginnen bij de Si-o-Sehburg.
Dit is een van de beroemdste bruggen van de stad.
We lopen onder de brug door. Dit kan omdat de rivier droog staat.
Dat is pas de 2e keer dat het gebeurd is sinds de revolutie.
Aan de overkant zitten we in het parkje tot we worden aangesproken door een meisje die zegt dat we maar beter snel weg kunnen gaan, want er zal binnen nu en een paar uur een demonstratie plaats vinden hier.
Als we terug lopen zien we overal agenten en mensen van het leger lopen.
We lopen over de brug terug waar we aan de andere kant gaan zitten, wachten tot de avond valt en we een mooi uitzicht hebben over de verlichte brug.
We concluderen dat we na 18 dagen pas voor het eerst iets merken van de demonstraties. Deze hebben we overigens niet gezien als we om 8 uur weg gaan.
Net als het licht van de brug aan gaat wandelen we naar de volgende brug.
Op de echte duisternis moeten we iets te lang wachten.
Als het inmiddels al aardig donker is geworden komen we bij de 2e brug, de Chubi bridge, aan.
Deze is wat minder spectaculair dan de eerste en we zijn hier dan ook niet erg lang.
Als we naar de laatste brug wandelen wordt Kim opeens aan haar hand vast gepakt door een meisje van ongeveer 12.
Kim krijgt haar hand niet terug voordat ze een uitgebreide fotosessie heeft gedaan met het meisje.
Als laatst krijgt Kim nog een dikke zoen en dan mogen we eindelijk op weg naar de Khajuburg.
Deze blijkt wel de moeite waard.
Hij is prachtig verlicht. Aan de andere kant van de brug wordt een klein openlucht concertje gehouden waar we vanaf de brug van kunnen genieten.
We zitten inmiddels al een paar kilometer van het hotel af en besluiten terug te gaan met de taxi.
Dit blijkt een gezellige, maar lange rit te worden.
De drukte op de weg is enorm en Vincent, die voorin zit, probeert het verkeer dat van alle kanten komt te regelen.
Dit tot vermaak van de chauffeur die helemaal dubbel ligt.
Ondertussen leren we de man, die ongeveer 60 zal zijn, het woord “meisje” die hij vervolgens naar iedereen die langs loopt roept.
De oude man heeft waarschijnlijk de avond van zijn leven, en dat voor 20.000 rial, zo’n € 1,50 voor het rijden door de halve stad.
Het is inmiddels half 10 en we nemen snel een hamburger. Hier maken we ze wijs dat Vincent de vader van Kim is. Grote hilariteit alom, zo groot dat verschillende buren er bij komen om even mee te kunnen lachen.
Na alle gezelligheid gaan we terug naar het hotel waar de portier nog even een babbeltje maakt met ons voordat we ons bed in glijden.
Op naar het grote plein, daar gaan we eerst naar de grote Imammoskee.
Deze blijkt geweldig groot te zijn en alles is bedekt met blauwe steen.
Op het binnenplein zie je alle gedeeltes van de moskee. Het is geweldig om om je heen te kijken.
We zijn pas rond 10e klaar met de moskee en zijn dan ook in de Zuid-Zwan geweest, onder de grote koepel.
Daar ligt een steen precies in het midden en als je daar op stampt hoor je door de geweldige acoustiek zeven keer het geluid terug.
Om half 11 zijn we bij de tapijten zaak van een vriend van Nariman.
We hebben hier met z’n alle afgesproken omdat we toeristen zijn en daardoor verplicht zijn om een uur samen met een gids door de stad te gaan.
Ze neemt ons mee naar het Ali Qaph Palace.
Het paleis dat zich ook bevind op het Imamplein.
Het paleis werd neergezet door Shah Abbas die het gebruikte om uit te kijken over het plein als er bijvoorbeeld polowedstrijden waren.
Op het enorme balkon van het paleis hebben we een mooi uitzicht over het plein.
Er blijkt zelfs een soort bad in het balkon te zitten.
Veel van de 52 kamers kunnen we niet zien, alleen de muziekkamer is open voor publiek.
Eenmaal klaar in het paleis gaan we naar de overkant, naar de Seikh Lotfollah moskee.
Deze moskee werd gebruikt door de Shah, het was zijn privé moskee.
Ook hier is alles weer blauw met fijne tegeltjes.
De weg naar de koepel is prachtig verlicht.
In de koepel zelf is ook alles weer versierd met blauwe tegeltjes en het plafond is ook prachtig.
Ze hebben in de koepel een gedeelte geschilderd zodat de mensen altijd weten waar Mekka ligt.
Rond 12e wandelen we naar de winkel van Hoessein, waar we thee krijgen tot we erbij neervallen.
We krijgen eerst een uitleg over allerlei soorten tapijten.
Ook mogen we zijn internet gebruiken en hebben we allerlei gesprekken met Hoessein over van alles en nog wat.
Van de presidentsverkiezingen tot het geloof.
Twee uur laten lopen we richting de sandwichbar om wat te gaan eten. Ook hier worden we weer aangesproken door mensen die daar aan het eten zijn.
Om 3 uur begint onze siësta, het zal wel weer wennen worden als we thuis zijn.
Na 3 uur bad en bed staan we weer buiten voor een wandeling langs de 3 bruggen van Esfahan.
We beginnen bij de Si-o-Sehburg.
Dit is een van de beroemdste bruggen van de stad.
We lopen onder de brug door. Dit kan omdat de rivier droog staat.
Dat is pas de 2e keer dat het gebeurd is sinds de revolutie.
Aan de overkant zitten we in het parkje tot we worden aangesproken door een meisje die zegt dat we maar beter snel weg kunnen gaan, want er zal binnen nu en een paar uur een demonstratie plaats vinden hier.
Als we terug lopen zien we overal agenten en mensen van het leger lopen.
We lopen over de brug terug waar we aan de andere kant gaan zitten, wachten tot de avond valt en we een mooi uitzicht hebben over de verlichte brug.
We concluderen dat we na 18 dagen pas voor het eerst iets merken van de demonstraties. Deze hebben we overigens niet gezien als we om 8 uur weg gaan.
Net als het licht van de brug aan gaat wandelen we naar de volgende brug.
Op de echte duisternis moeten we iets te lang wachten.
Als het inmiddels al aardig donker is geworden komen we bij de 2e brug, de Chubi bridge, aan.
Deze is wat minder spectaculair dan de eerste en we zijn hier dan ook niet erg lang.
Als we naar de laatste brug wandelen wordt Kim opeens aan haar hand vast gepakt door een meisje van ongeveer 12.
Kim krijgt haar hand niet terug voordat ze een uitgebreide fotosessie heeft gedaan met het meisje.
Als laatst krijgt Kim nog een dikke zoen en dan mogen we eindelijk op weg naar de Khajuburg.
Deze blijkt wel de moeite waard.
Hij is prachtig verlicht. Aan de andere kant van de brug wordt een klein openlucht concertje gehouden waar we vanaf de brug van kunnen genieten.
We zitten inmiddels al een paar kilometer van het hotel af en besluiten terug te gaan met de taxi.
Dit blijkt een gezellige, maar lange rit te worden.
De drukte op de weg is enorm en Vincent, die voorin zit, probeert het verkeer dat van alle kanten komt te regelen.
Dit tot vermaak van de chauffeur die helemaal dubbel ligt.
Ondertussen leren we de man, die ongeveer 60 zal zijn, het woord “meisje” die hij vervolgens naar iedereen die langs loopt roept.
De oude man heeft waarschijnlijk de avond van zijn leven, en dat voor 20.000 rial, zo’n € 1,50 voor het rijden door de halve stad.
Het is inmiddels half 10 en we nemen snel een hamburger. Hier maken we ze wijs dat Vincent de vader van Kim is. Grote hilariteit alom, zo groot dat verschillende buren er bij komen om even mee te kunnen lachen.
Na alle gezelligheid gaan we terug naar het hotel waar de portier nog even een babbeltje maakt met ons voordat we ons bed in glijden.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
