1e koningsstad

Zoals een oudmarokkaans gezegde al ooit zei: als het 47 graden is in meknes kan je beter neervallen....?!?!?!?!?

Wij vanochtend ons flink haastten in Rabat om op tijd te zijn op de garde de ville. Niet wetende dat ze het daar niet al te nauw namen met de tijden... Tja hoe moesten wij dat weten!

20 minuutjes later dan gepland zaten we in een 1e klaswagon richting Meknes, de eerste tom.. uhm koningsstad die we op onze reis tegenkomen.
De reis verliep soepeltjes en comfortabel.

Het eerste wat opvalt in meknes is dat het hot is! Heel erg hot, maar de hitte valteigenlijk wel mee, het is droogheet.

We nemen een taxi die ons door de ville nouvelle (nieuwe wijk die de fransen hebben aangelegd) naar de medina brengt.
Op het grote plein worden we afgegooit en omdat we meneer zeiksnor die net een kannetje azijn op had geen fooi gaven moesten we zelf maar even onze koffers uit de achterbak slepen.

Met koffer en al door de medina op zoek naar onze Riad. We hebben geluk dat het vrijdag is en dus een rustdag! Met een beetje hulp van wat winkeleigenaren komen we aan bij onze riad.
Een oud huis met een binnenplaats dat is omgetoverd tot een hotel! Heel gezellig en je hebt het gevoel dat je bij oma in bed kruipt en opa een kusje moet geven voordat we vanavond gaan slapen!

Rond 2e, op het heetst van de dag, besluiten we de stad in te gaan, we vertrekken morgenochtend alweer richting Fez en we willen toch wat zien.
Hier in Meknes vinden we wat we zoeken, een medina uit de 11e eeuw, prachtige poorten en vooral een echte arabische stad.

Het engie wat hier loopt zijn echter toeristen, de rest is uitgestorven, zelfs de medina!
We gaan om 4 uur even een drankje doen op het plein waar we zien dat het inmiddels 47 graden is! En dat is te voelen...

We besluiten terug te gaan naar onze riad om daar het semi-bad aan te zetten.
Waar we iets te laat achter komen is dat het bad een beetje slecht gemetselt is, maar dan loopt het al beneden langs de muren... Om het grapje dat de muur het dan ook cool heeft kunnen ze hier wel lachen!

Rond 6e horen we, we zitten er dicht bij, het geluid van fluiten van het plein en gaan die richting maar weer even op!
De stad is verandert in één grote gezelligheid! Slangenbezweerders, zingende berbers en dansende mannen hebben het plein gevuld.
We besluiten langs de medina te lopen om aan het eind ervan er weer in te duiken en zo terug te lopen naar onze riad.
Er vallen 2 dingen op: iedereen is verschrikkelijk aardig en lachen lief en we zijn werkelijkwaar de enige blanken/toerist!!
Een wandeling van een goed uur door de medina, die sinds 1469 niet meer is veranderd en we zijn weer 'thuis'!
Nu beneden knabbelen en hopelijk niet op het oortje van oma!
Salaam!