Masuleh.....wauw

Boven ons bed in Rasht hangt een foto van Masuleh, de stad waar we vandaag naartoe gaan.
Het moet één van de mooiste steden van Iran zijn.
Aan de foto is dat niet te zien, die is zeker 30 jaar oud en is al behoorlijk wat kleur kwijt geraakt.

We gaan met redelijk wat verwachting de kamer uit richting het ontbijt voordat we de bus in stappen.

Onderweg naar Masuleh stoppen we bij een koekjes”fabriek”.
Hier zit een man in zijn eentje plaatselijke koekjes te maken. Ze smaken een beetje naar appelflappen met een kilo suiker.
Heerlijk op de vroege morgen.

We rijden langs rijst en thee velden richting de bergen. Deze zijn ook weer opvallend groen. Als je nu tegen ons zou zeggen dat we in Iran zijn, geloven we er niets van. Dit lijkt eerder op Zuid-Oost Azië.

Eenmaal bovenin de bergen zien we de stad liggen. We moeten nog wel het laatste stukje naar boven wandelen.
Een groot gedeelte van de wegen in het dorp zijn de daken van andere huizen. Het dorp heeft alles, een eigen bazar, thee tentjes en een eigen moskee. Alles is echter wel in het geel, de kleur van de stad.
Eenmaal boven blijven we foto’s maken van de stad en de bergen.

Op één van de daken, waar we rustig van het uitzicht aan het genieten zijn, spreekt een man ons wat aarzelend aan.
Hij is duidelijk onzeker over zichzelf, maar spreek perfect Engels.
Hij komt uit het westen en is hier op bezoek, zoals hij het noemt.
Als hij hoort dat wij uit Nederland komen kan hij zo het verhaal van jantje met z’n vinger in de dijk vertellen.
Na wat babbelen over Iran, de wereld en zijn zoontje nemen we afscheid en gaan verder de stad in waar ook weer iedereen vriendelijk is.

Na 2 uur zijn we weer terug in de bus. We gaan in de buurt van de stad picknicken aan het water.

Na een broodje fetta en tonijn gaan we door naar de kustplaats Bandar-e Anzali.
Dit blijkt een havenstad te zijn die vroeger veel gebruikt werd voor de handel met Rusland.
We wandelen even over de kade terwijl een aantal mensen uit de groep een bootje in stappen en richting bijzondere vogels en bloemen gaan, die ze uiteindelijk niet zullen zien.

We rijden aan het eind van de middag weer terug naar Rasht.
’s Avonds gaan we eten bij een lokaal restaurant met plaatselijke gerechten.
Hier zitten we behoorlijk lang.
Als de avond al gevallen is gaan we nog even door de stad en filmen we op het plein van Rasht voordat we richting het hotel gaan waar we nog wat over het gebied van morgen lezen en gaan slapen.