Richting Teheran

Dan gaat om 9 uur de wekker in ons huis in ’s-Gravenzande.
Wat betekend dat onze reis gaat beginnen. We hebben er lang naar uit gekeken en ons, naar ons gevoel, goed voorbereid.
Angst is er wel, vooral voor de douane.

Om half 12 worden we naar Amsterdam gebracht.
Daar moeten we de paspoorten nog even ophalen. Het visumbureau heeft wat langer de tijd nodig gehad dan ze dachten.

Vervolgens door naar de incheckbalie en nog even lunchen op Schiphol.
Om half 3 moeten we gaan boarden en werd het voor Tom tijd om zijn wonderpilletjes uit te proberen.

Om kwart voor 4 gaan we de lucht in, Tom inmiddels in een andere wereld.
Eenmaal boven Slowakije komt Tom bij.
Tijd dus om om je heen te kijken. Onze reisgroep was inmiddels wel gespot. Veel andere Nederlanders waren er niet te vinden in het vliegtuig.

We waren nog niet in Iran, maar het was wel te merken hoe gastvrij de Iraniërs zijn. Iedereen praat met iedereen en bij ons blijft Sassan hangen.
Een Canadese Iraniër.
Hij verteld 100 uit en zal ons tot we weggaan met de bus blijven helpen met van alles en nog wat.
Hij is meer dan aardig en komt uit Isfahan.
We krijgen nog even zijn nummer zodat we hem misschien nog kunnen bellen.

Als de landing wordt ingezet zien we de lichten van Teheran al.
Wat een enorme stad!

Eenmaal geland worden de hoofddoekjes tevoorschijn getoverd en is er bij de dames geen haartje meer te zien.

Dan komt het ergste. De douane.
Dit blijkt echter een eitje. We kunnen zo door wandelen.
Vervolgens moeten we even geld wisselen. We zijn gelijk miljonair.
We wandelen door naar buiten waar de groep zich heeft verzameld.
Even kennismaken en dan de eerste beelden opvangen van Teheran.
Waar verassing één in de maak is: Alles is vreselijk kitsch verlicht met de kleuren die je normaal op een kermis ziet.

De stad is wel wat uitgestorven, maar wat wil je om 1 uur ’s nachts.
Wel rijden er nog veel jongeren rond, op motoren en in volgestouwde auto’s.
We zien nog het mausoleum van Komeini en jongeren die op een hoek van de straat spijkerbroeken aan het verkopen zijn, en dat om 1 uur ’s nachts!

We komen rond half 2 bij het hotel aan.
Snel slapen, morgen begint het pas echt!