Het ontdekken van Shiraz

Om 7 uur gaat de wekker.
Buiten is het inmiddels wat minder nevelig dan gisteravond.
Het bleek geen smog te zijn maar zand dat is overgevlogen uit Saudi-Arabië.
Om half 8 wandelen we naar het ontbijt waar we met Vincent de route van vandaag gaan bepalen.

Rond 8e wandelen we het hotel uit, het blijkt niet echt vreselijk heet te zijn. Iets waar we redelijk blij mee zijn.
De eerste stop maken we bij Arg-e Karim Khan.
Het is een citadel gemaakt door Karim Khan.
Hij wilde hiermee laten zien dat hij kon opboksen tegen het grote Esfahan.

Binnen is niet veel meer te zien.
Zoals bij veel gebouwen in Iran zijn ze ook hier aan het renoveren.
De citadel blijkt de rest van de dag onze uitvalsbasis te zijn.

We lopen door de bazar richting Aramgah-e Shah-e Cheragh.
Hier ligt één van de broers van Imam Reza. Een van de 12 imams waar de Moslims in geloven.
Dit is één van de heiligste plekken van Iran.

Kim moet zoals in alle heilige plekken een chador om.
We staan voor de Cheragh een beetje verdwaald te zoeken, iets wat we zelf niet door hadden, en voordat we het weten staan er een man en een vrouw voor onze neus.
De vrouw neemt Kim mee en regelt een chador voor haar terwijl de man Vincent en Tom meeneemt om de tassen af te geven.
Opnieuw staan we even versteld van de gastvrijheid van de mensen hier.

In gescheiden ingangen gaan we naar binnen waar we op een enorme plein terecht komen. Gelukkig zijn we hier ook weer met ze alle samen.




Op het grote plein staan 2 moskees. In de eerste liggen twee broers van Mir Ahmad. Binnen is het prachtig met we duizenden spiegels en veel zilver. Kim durft niet zo goed naar binnen, zeker omdat ook hier twee ingangen zijn. Kim ziet het niet zo zitten om tussen de vrouwen te staan.
Stiekem maken we wat foto’s met de telefoon van Vincent en gaan naar buiten.
Dit moet op een speciale manier, we moeten in de achteruit. We mogen absoluut niet onze rug naar het heiligdom keren.

Bij de 2e ingang blijkt dat we niet naar binnen mogen, we zijn namelijk geen moslims en worden teruggestuurd.

Een beetje gedesillusioneerd staan we weer buiten op het plein als er een man bij ons komt staan die vraagt om geld want het gaat niet goed met zijn been. Als hij zijn been laat zien gaan we zowat over ons nek. We lopen maar snel door de bazar in.

In de enorme bazar, waar het gezellig is, belanden we in een theehuis.
Daar zitten we een dik uur, inmiddels ook met Govert.

We wandelen daarna weer terug naar onze uitvalsbasis.
Vanuit daar wandelen we een grote avenue af om even te gaan internetten.
Daarna werken we op de hoek van de straat een hamburgertje weg voordat we voor de siësta terug gaan naar het hotel.

Om half 5 gaan we weer de stad in.
We laten ons door een taxi afzetten bij Bagh-e Eram.
Dit is een enorm park waar je heerlijk kan vertoeven volgens onze lonely planet.
Als we voor het park staan blijkt dat toeristen het tienvoudige moeten betalen om naar binnen te komen.
Dat doen we dus maar niet en pakken een taxi terug naar onze uitvalsbasis van vandaag.

Daar worden we aangesproken door een man die in het gras zit.
We gaan erbij zitten, maar na een goed kwartier loopt het gesprek dood en gaan we aan de andere kant van de citadel zitten om rustig mensen te kijken.

Als we op zoek gaan naar een restaurantje blijkt deze niet meer te bestaan.
We zijn allemaal doodop en besluiten terug te gaan naar het hotel.
Onderweg doen we nog even inkopen voor morgen en eten vervolgens wat in het hotel.
De rest van de avond staat in het teken van ouwehoeren en toepen.