Hafez

Wat en vreselijke nacht, het wat bloedverziekend heet, zweet en er was veel te veel licht.
Bloedwarm stappen we de bus is.
Voor het eerst zijn we echt blij met de airco in de bus die ervoor zorgt dat we weer een beetje op tempratuur komen.
Iedereen valt al snel in slaap, even wat tijd inhalen van vancht.

De eerste stop voor thee en koffie maken we vlak bij Abarqu bij een verlaten en vervallen karavanserai.

We rijden vervolgens de stad in om naar de Cypress Tree te kijken.
Een 4000 jaar oude boom.
Dan rijden we weer door richting onze eindbestemming van vandaag: Shiraz.

Na wat uurtje slapen maken we rond 2e een stop in een park langs de weg om maar weer eens te picknicken.

We rijden een halfuurtje later weer verder om een rit van een goede 2 uur te maken naar Pasargadae. Daar komen we rond 4e aan.

De Pasargadae is een opgraving uit de 7e eeuw.
De stad werd gebouwd door Cyrus de Grote. Van hem is dan ook nog een graftombe te zien.
De rest van de stad werd verwoest door de legers van Alexander de Grote.
Dat is ook wel te merken want meer dan de tombe is er eigenlijk niet te zien.

De rest van de stad bestaat nog uit een paar verlaten rotsen bij elkaar.
We vertrekken weer voor onze laatste stop: Shiraz.

Daar komen we dan rond 6e aan.
We rijden langs de Koranbrug waar we even een foto maken.
De brug werd vroeger gebruikt door de mensen die de stad uit gingen zodat ze het idee hadden weer veilig terug te komen.
Boven aan de brug ligt dan ook een koran.

We acclimatiseren even in de kamer en gaan met Arie en Vincent de stad in.
Tegen het vallen van de avond zien we veel smog in de stad.
We hebben dan ook het idee dat het de smerigste stad is tot nu toe.
Dit blijkt echter zand te zijn dat is overgevlogen vanuit Saoedi-Arabië.

We wandelen naar het noorden van de stad op de Tombe van Hafez, een oude dichter, te zien.
Tot onze verbazing blijkt dit een prachtige tuin te zijn waar veel mensen zijn die Hafez behandelen als een god.
We blijven een tijdje hangen in de tuinen om te praten met Iraniërs voordat we terug wandelen naar de stad.

We komen uiteindelijk in de bazar waar een restaurant moet zitten volgens de Lonely Planet. Het restaurant moet geweldig zijn.

Na even flink gezocht te hebben komen we bij het restaurant aan.
Het blijkt geen verkeerde keuze te zijn.
Het is een heel gezellig restaurantje met live muziek waar iedereen bij meezingt en meeklapt.
Dit is een heel ander Iran dat wat wij tot nu toe gezien hebben.
In dit restaurant zitten de rijkere van de stad.
We eten heerlijk en zijn een beetje bang voor de rekening, deze blijkt echter weer niets te zijn. Het begint een probleem te worden hoe we ons geld moeten opmaken.

Op straat merken we dat de rest van de mensen in de stad ook vreselijk vriendelijk zijn. Iedereen wil even met je praten over Iran, het westen en ze willen graag weten hoe je het land vind.

We zijn dan ook pas rond 12e terug in het hotel, klaar om de vorige nacht in te halen.