Herfstvakantie 2006

Zaterdag 21 oktober

Na een gezellige vlucht met Tunis Airways kwamen we aan op het vliegveld van Monastir. Het duurde maar even voordat de koffers er waren.
We liepen direct de warmte in. Hier hadden we al een tijdje naar uitgekeken.
Tijdens de korte bureis van Monastir naar Souse voelde je de Arabische cultuur alweer opkomen.
In één van de drukste straten van Souse worden we afgezet bij ons hotel.
We hebben een kamer op de 7e etage met uitzicht op zee en de stad.
Als we ons gesetteld hebben gaan we even de straat op om van de warmte, de Arabische cultuur en lulwater te genieten.
Het was flink te merken dat in Tunesië de ramadan bezig is. We zitten nog geen vijf minuten op het terras en er gaan twee op de vuist met elkaar.
Na dit leuke spectakel gaan we richting de medina. Dit is even druk als alle medina’s die we tot nu toe hebben gezien. Er is echt van alles te koop. Van versgebakken brood tot net gevangen vis.
Na deze wandeling nemen we op de kamer nog een hassebassie voor het eten. We wachten nog even tot de zon ondergaat. Dat is het moment dat de mensen weer mogen eten. We wisten nog van Turkije dat er dan een kanon werd afgeschoten. Dit gebeurde ook in Souse, met vlak daarna de Imam die het gebed oplas. Het is een geweldig gezicht. De stad Souse met een ondergaande zon en de Imam die over de stad heen klinkt.
We dalen langzaam af naar het buffet om daar heerlijk te eten.
Nadat we lekker gegeten hebben en flink wat fooi hebben gegeven gaan we naar de kelder om van een waterpijp te genieten. Op ons gemak genieten we hiervan.
Na een afzakkertje op het balkon en het gebed van pater Hans te hebben gehoord gaan we lekker slapen.

Zondag 22 oktober

We hebben vanochtend na veel overleg toch maar besloten om niet naar de kamelenmarkt te gaan, maar lekker een dagje te gaan luieren.
We gaan dan ook gelijk na het ontbijt richting het strand. Het is pas half tien maar al heerlijk warm. Hier kwamen we voor.
Tussen de middag lopen we een klein stukje om lekker te gaan eten bij het terrasje van het hotel. Na heerlijk te hebben gegeten gaan we met een glaasje wijn in onze mik de zee in.
We maken aan het eind van de middag kennis met een leuke man die over het strand loopt. Helaas zegt hij niets anders dan: “Allo, banaan banaan banaan”.
Hij is best grappig en eigenlijk toch ook wel een beetje zielig. De man moet toch zeker wel in de 60 zijn.
Als de zon langzaam ondergaat gaan we weer terug richting de kamers. We moeten wel op tijd zijn voor de Imam.
Met een borreltje bij de buren genieten we opnieuw van het spektakel. Het is toch wel een voordeel om hoog te zitten.
Na het eten gaan we nog even de boulevard op om te gaan pijpen. Buiten heeft toch iets meer dan in de kelder. Het echte leven is een beetje op gang gekomen.
Wat wel opvalt is dat het vooral mannen zijn die buiten te vinden zijn. Vrouwen zie je nauwlijks.


Maandag 23 oktober

Vandaag weer vroeg op voor een zeer zwaar dagje op het strand. De dames gaan er wat eerder uit om alvast een paar strandstoelen veilig te stellen.
Eerst nog even ontbijten bij onze kale vriend. Een hele aardige ober die zeer vriendelijk is en hij ziet er een beetje “zielig” uit.
Het wordt opnieuw een relax dag. Wat overigens heerlijk is! Tussen door nog even naar boven voor een lunch. Vandaag zaten we in de buurt van Duitsers. Ze blijven schatten van mensen. Om af te reageren op ze wordt er door Hans nog even met stoelen gesmeten, waarna we uiteraard weer de zee in met een glas wijn in onze mik.
Rond een uurtje of vier begint iedereen verschijnselen van een kreeft te vertonen en gaan we langzaam aan terug naar ed kamer om ons heel rustig te gaan voorbereiden op het eten.
En natuurlijk wilde we de imam nog even horen.
Nadat we opnieuw uiterst vriendelijk door onze personal ober zijn geholpen gaan we weer even de boulard op om aan een gezellig terrasje weer aan een waterpijp te lurken.
Als deze op is besluiten we met paard en wagen de stad te gaan verkennen. Deze staan aan de overkant van ons terrasje. Als we de drukke straat zijn overgestoken komt de paardenlucht je tegeoet. Als je hier te lang staat ga je vanzelf over je nek.
Het stinkende en schijtende paard is nog niet zo erg als het karretje.
Je hebt echt het gevoel dat je in de vorige eeuw bent belandt, maar het is echt supergaaf.
Het lijkt erop dat het paard en wagen meer status heeft in het verkeer dan een auto.
Nadat we de gehele boulevard hebben gezien gaan we ook nog even de stad door.
Heelhuids terug weet ik niet wie blijer is dat we het rondje levend hebben volbracht. Wij of de bestuurder.
We nemen in het hotel nog een draknje en gaan dan weer lekker pitten.

Dinsdag 24 oktober

Vandaag staan we opnieuw vroeg op. De damens gaan alvast de bedden alvast regelen zodat de heren zich opnieuw nog even kunnen omdraaien.
Na een vlug ontbijt gaan we richting het strand.
Rond het middaguur gaan we ons omkleden om te gaan lunchen in Port el Kantoui. Een echt toeirsten dorpje op ongeveer 5 km van Souse.
We gaan erheen met een klein treintje. Dit gaat niet echt snel, maar dat heeft wel zo zijn voordelen. Zo kunnen we wat zien van de omgeving.
In de volle zon maken we een rondje door het drop. Het drop is duidelijk gemaakt voor de toersit die luxe wilt.
Nadat we de haven hebben gezien landen we neer op een terrasje waar we heerlijk kunnen eten.
Nadat we nog even hebben geshopt, maar niets hebben gekocht, gaan we richting het treintje.
Hier wordt ons geduld op de proef gesteld. Na drie keer het verkeerde treintje te hebben gezien besluiten we met een taxi te gaan.
Dit is een beleving op zich.
Hij heeft geen 1e versnelling, hangt naar één kant en de remmen klinken ook niet apk gekeurd meer.
Na vier keer een bijna doodervaring te hebben gehad worden we voor het hotel afgezet.
Dit hadden we stiekem toch niet willen missen.
We komen nog even bij op het strand voordat we naar boven gaan.
Morgen is de ramadan over. Vanavond is dus de knal en de zingende Imam voor het laatst te horen.
Als dit fenomeen zich weer heeft afgespeeld gaan we eten bij onze ober.
Daarna zijn we nog even de medina in gegaan. Helaas blijkt deze volledig uitgestorven.
We besluiten terug te gaan naar de boulevard om nog even te lurken.
Tijdens het afzakkertje gaan we nog even poolen en daarna gaan we lekker slapen.

Woensdag 25 oktober

Om 9 uur ging de wekker weer.
Vandaag gaan we weer een dagje aan het strand hangen.
Na het ontbijt gaan we weer voor een dagje relaxen.
Rond een uurtje of 11 komt de kranten man langs zoals afgesproken gister.
Na een dagje relaxen gaan we ’s-Avonds nog een wandelingetje maken door de stad. Nog een borreltje in het cafe beneden en nog even waterpijpen in de kelder en daarna nog even poolen.
Morgen gaat vroeg de wekker want we gaan een excursie doen.

Donderdag 26 oktober

De wekker gaat vandaag zeer vroeg. We hebben de enige excursie van deze week. We gaan vandaag van El Djem naar Kairouan en eindigen de dag in Monastir.
De straat is verlaten als we op de bus wachten. Er loopt nog wel een man rond die alle rotzooi aan het opruimen is.
Om 8 uur is de bus er dan toch en vertrekken we richting El Djem.
Na een uurtje of twee rijden komen we aan in El Djem. In deze stad staat een gigantisch coloseum. Het blijkt dat dit de op drie na grootste is die nog bestaat.
Het geweldig grote coloseum is prachtig om te zien. Na een korte rondleiding mogen we zelf nog even rondkijken.
We hebben dit ook naar hartelust gedaan. Van de kelders, waar de gladiatioren gevangen werden gehouden, tot het topje waar het publiek kon zitten.
Dit laatste gaf ook een prachtig uitzicht over El Djem.
Op de weg terug naar de bus kopen we nog een hoofddoekje en vertekken we richting Kairouan. We maken eerst nog een stop bij een waterbassin.
Dit bassin werd vroeger gebruikt door de Romeinen. Het eeuwenoude gebouw is echter niet bestemt tegen Hans. Hij rukt zo een steen los, dit zorgt voor veel gelach.
Onderweg naar Kairouan komen we door hele arme dorpjes. De mensen vervoeren zich hier nog per kar met een ezel ervoor.
Ook komen we nog een schapenheder met zijn kudde tegen. Deze lopen gewoon midden op de weg.
We komende dichter bij Kairouan. Dit is na Mekka, Medina en Jeruzalem de belangrijkste stad van de Islam. Er staat hier dan ook een gigantische moskee. Deze is de oudste in Noord-Afrika. Dat hij ook mooi is zien we al snel als we er doorheen lopen. Helaas mogen we niet in de gebedsruimtes komen.
Als we vertrekken bij de moskee doen we een tapijtzaakje aan. Hier wordt een gigantisch saai verhaal gehouden over tapijten, dit was niet leuk maar onderdeel van de reis.
Vlak voordat we gaan eten worden we nog even de in medina van Kairouan gedropt. Het is echter zo heet dat je niet voor je lol daar rond loopt. Toch wordt er nog even geshopt en gekocht.
Eerder verhit dan even uitgerust rijden we door naar onze eetplaatst. Het is een hotel met restaurant in the middle of nowhere.
Na een blak sla leek het wel genoeg voor een lunch. Het bleek echter het voorgerechtje te zijn. Een enorme kip met wat rijst bleek het hoofdgerecht te zijn. Als klap op de vuurpijl kregen we ook nog een toetje: overheerlijke pitjes.
We mochten gaan uitbuiken in de bus die ons naar de laatste stop zou brengen.
De laatste stop was Monastir, waar we het mausoleum ter nagedachtenis van Habib Bourguiba gingen bezoeken.
Het blijkt een gigantisch gebouw te zijn die echt enorm duur moet zijn geweest.
De gedachten dwalen even af naar die arme kindertjes van vanochtend. Die hadden heel wat kunnen eten van het geld van zijn graf.
Als eindelijk iedereen voor een koepeltje heeft gestaan kunnen we terug naar de bus. Mission completed.
De terugreis zal niet te lang duren.
Bij terugkomst gaan wen og even afkoelen in de zee.
We besluiten om wat later te gaan eten en wat langer te blijven liggen.
Onze ober was al ongerust. Hij begint onderhand toch wel wat irritant te worden.
Na het eten gaan we nog even de straat op om te shoppen.
Een Louis Vitton sjaal, een arabisch kleedje en een asbak zijn de aanwinsten.
Nog even op de hoek lurken, daarna poolen, een hassebassie drinken en dan tukken. Toch een wat drukkere dag dan normaal gehad!

Vrijdag 27 oktober

De laatste echte dag begint bewolkt.
Het zal toch niet zo zijn dat we de laatste dag regen krijgen?
Rond één uur komt dan toch de zon door en maken we er een relaxed dagje van.
’s-Avonds bij het diner zijn we toch echt wel blij dat we morgenavond geen ober meer hebben, want hij wordt met de dag vervelender en erg opdringerig.
Voor de laatste keer gaan we nog even lurken en maken we nog een korte wandeling door de straat.
Nog even poolen en dan tukken. Morgen moeten we weer vroeg op.
Om 4 uur staat de wekker om weer terug te gaan naar dat verschrikkelijke koude Nederland.
We kunnen terugblikken op een goddelijke vakantie die van alles wat had. Relaxen en cultuur. Dit houden we er nog wel een paar jaar in!